Nawigacja
Szkoła
· Aktualności
· Kronika
· Artykuły
· Historia Wsi
· Historia Szkoły
· Dokumenty szkolne
· Nauczyciele
· Sport w szkole
· Różne
· Galeria
· Pobierz
Uczniowie
· Rekrutacja
· Plan lekcji
· Samorząd Uczniowski
· Sukcesy uczniów
· Szkolne Koło Caritas
Rodzice
· Wykaz podręczników
· Rada Rodziców
· Kalendarz szkolny
· Zajęcia dodatkowe
· Cyberprzemoc
Strona
· Linki
· Księga Gości
· Kontakt
· Ochrona danych osobowych
Z życia szkoły...




Dar Serca

Bądź z nami! – gorąca prośba o wsparcie finansowe dla szkoły. Prosimy o wpłaty na konto Rady Rodziców przy Szkole Podstawowej w Jaworniku. Konto: 75 9168 1030 0260 1254 2000 0010 Tytułem: Dar Serca
Licznik odwiedzin:
Dzisiaj: 76
Wczoraj: 387
Razem: 2,068,690
Nawigacja
Artykuły » Arytkuły nauczycieli » ZAJĘCIA KOREKCYJNO - KOMPENSACYCJE
ZAJĘCIA KOREKCYJNO - KOMPENSACYCJE
Co to są zajęcia korekcyjno – kompensacyjne

Zajęcia te w swojej nazwie mają dwuczłonową strukturę pojęciową, która jednocześnie podkreśla odrębność jej członów, jak i niezbędność ich łącznego traktowania.
Korekcja – jest poprawą działania zaburzonych obszarów przez ich ćwiczenie.
Kompensacja – natomiast to złożony proces uzupełniania, wyrównywania braków oraz zastępowania deficytów rozwojowych i przystosowania się na innej możliwej drodze .
Zajęcia korekcyjno – kompensacyjne kierowane są do uczniów
z trudnościami w nauce. Dość często dotyczy to czytania i pisania wtedy mówi się ryzyku dysleksji
dysleksja- specyficzne trudności w czytaniu, którym często towarzyszą trudności w pisaniu;
dysortografia- specyficzne trudności z opanowaniem poprawnej pisowni
(w tym błędy ortograficzne);
dysgrafia- trudności w opanowaniu właściwego poziomu graficznego pisma (tzw. brzydkie pismo).
Należy wspomnieć jeszcze o dyskalkulii- czyli specyficznych trudnościach
w uczeniu się matematyki (głównie arytmetyki).
W ostatnich latach obserwuje się stwierdzanie coraz większej liczby dysleksji
u uczniów (ok. 15% populacji).
Głównym powodem jest coraz większa świadomość społeczna, dlatego też uczniowie są dostrzegani i wcześniej diagnozowani.
Co wpływa na to, że dzieci mają trudności w nauce?
Nieprawidłowy przebieg ciąży może spowodować u dziecka minimalne zmiany centralnego układu nerwowego. Gwałtowne stresy, picie alkoholu, palenie papierosów, zażywanie lekarstw, ciąże patologiczne, brak witamin, niedożywienie matki, urazy mechaniczne, itp. są przyczyną mikrouszkodzeń mózgu / minimalne uszkodzenia/.
Uraz mechaniczny – np. poród kleszczowy, zakłócenia w krążeniu krwi u matki lub dziecka w czasie akcji porodowej powodują niedotlenienie mózgu.
Po urodzeniu dziecka uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego może nastąpić w wyniku przebycia zapalenia opon mózgowych, chorób zakaźnych
z wysoka gorączką czy drgawkami. Przyczyną uszkodzeń mogą stać się urazy mechaniczne czaszki i mózgu / upadki, wypadki drogowe itp.

Szczególnie niepokojącym powodem jest brak właściwej stymulacji rozwoju dziecka. Obserwuje się niedostatek takich form aktywności, jak:
- zabawy manipulacyjne,
- ćwiczenia grafomotoryczna,
- ćwiczenia uwagi i pamięci słuchowej
- ćwiczenia motoryki dużej i równowagi (podczas zabaw ruchowych, skakania na skakance, gry w gumę i klasy, huśtawki, chodzenia po krawężnikach, jazdy na rowerze, deskorolce itp.)
- czytania książek,
- właściwe wzorce zachowań i motywacja do czytania (poprzez podglądanie zachowań dorosłych).
- zbyt wczesna pionizacja małego dziecka. Gdy dziecko porusza się, w ruchu jest całe ciało i głowa, przez to wzmacniają się mięśnie. W odpowiedzi na ruch, oczy również się ruszają, a im bardziej oczy się ruszają tym bardziej mięśnie oczu pracują a w mózgu powstają coraz liczniejsze powiązania między półkulami.
Kiedy dochodzi do tych mikrouszkodzeń, dochodzi tez do zakłóceń w:
- rozwoju spostrzeżeń wzrokowych.
- rozwoju procesu lateralizacji.
- rozwoju percepcji słuchowej.
Nieprawidłowości w procesie spostrzegania nie dotyczą widzenia. Dzieci nie musza mieć wady wzroku, mogą bardzo dobrze widzieć, ale napotyka trudności w organizowaniu i interpretowaniu bodźców wzrokowych, które nie maleją z wiekiem lecz wzrastają.
Uczniowie z zaburzeniami typu wzrokowego popełniają charakterystyczne błędy takie jak : mylenie liter o podobnych kształtach / l-ł, m-n, d-b, n-u itp./, opuszczają litery lub sylaby, w wyrazach, pismo jest mało staranne, przy szybszym tempie pisania wręcz nieczytelne. Kiedy są już w starszych klasach problem ten zanika, ale nie do końca. Zaczynają się też kłopoty w nauce
z innych przedmiotów języka obcego. Podobnie jak przy języku polskim - mylenie liter, Uczniowie bronią się przed czytaniem, co sprawia, że dysproporcje zamiast się zmniejszać- potęgują się
Uczniowie z zakłóceniami w rozwoju percepcji słuchowej to dzieci, które poszczególne dźwięki słyszą bardzo dobrze, jednak nie potrafią dokonać ich analizy i syntezy. Analiza polega na przegłoskowaniu wyrazu np. t e l e f o n , synteza natomiast na złożeniu wyrazów z głosek.
Preferują czytanie ciche, samodzielne gdyż wpływa to na rozumienie czytanego tekstu. Przy czytaniu głośnym wysiłek jest skierowany na właściwą technikę czytania, analizę i syntezę dźwiękową wyrazów, co uniemożliwia rozumienie tekstu. Podczas pisania opuszczają litery w środku i na końcu wyrazu, zmieniają końcówki, nie umieją stosować zmiękczeń, zamieniają litery odpowiadające głoskom brzmieniowopodobnym w-f; k-g; d-t, nie różnicują i -j itp. Przy nauce języka obcego wszystkie kłopoty z pisaniem i czytaniem powtarzają się jak w jęz. polskim. Uczniowie mają trudności z przyswojeniem sobie treści wierszy, ciągów słownych /np. dni tygodnia, miesiąca/.
Bardzo ważne jest, aby przy tych zakłóceniach stosować
Zasada kompensacji zaburzeń. Czyli stosując ćwiczenia usprawniające, np. analizę i syntezę wzrokową, należy stosować z ćwiczeniami na analizę i syntezę słuchową, ponieważ tworzą się powiązania pomiędzy analizatorami poprawnie funkcjonującymi, a tymi, których funkcja jest zaburzona.
Np. Jeżeli dziecko ma wadę wymowy, to pokonując ją pobudzamy komórki odpowiedzialne za koordynację ruchową, za ruch bo wtedy pobudzamy również komórki odpowiedzialne za mowę bo one sąsiadują.
Dlaczego o tym mówię?
Zajęcia korekcyjno – kompensacyjne to nie są zajęcia dydaktyczne, one nie są
w sposób bezpośredni związane z nauką szkolną. One mają na celu pobudzać połączenia miedzy półkulami. Im więcej połączeń tym większe powodzenie dzieci w nauce. Im mniej połączeń tym większe trudności.
Dlatego, proszę się nie dziwić, że na tych zajęciach pojawi się wydzieranka, kulki z plasteliny, z bibuły, zabawy piłeczkami, zabawy równoważne, ćwiczenia graficzne; rysowanie oburącz, kopiowanie, labirynty, pogrubianie konturów.
Czy takie zajęcia będą? Będę się starać, ale czy mi się to uda? Trudno powiedzieć, bo uczniowie w starszych klasach nie chcą się uczyć przez zabawę. To chcą robić dzieci młodsze, ale wytworzyły się powiązania między półkulami mózgowymi, żeby była między nimi harmonia, czyli żeby uczenie się było przyjemnością te ćwiczenia należy stosować
Większość naszych uczniów tych co chodzą na zajęcia ma duży problem
z czytelnym pismem.
Co robić? STOSOWAĆ :
Ćwiczenia na usprawnianie całej ręki:
- rysowanie w powietrzu lub kijem na piasku linii poziomych i pionowych (z zachowaniem właściwego kierunku kreślenia), kół, prostych znanych figur geometrycznych,
- malowanie grubym pędzlem dużych powierzchni. Początkowo może być to po prostu zamalowywanie arkuszu papieru, a następnie dużych kół, plam oraz różnych form.
2) Ćwiczenia na usprawnianie całej ręki i palców (polecane przede wszystkim dla dzieci o zbyt dużym napięciu mięśniowym):
- lepienie z plasteliny,
- rzeźbienie w glinie,
- wykonywanie wydzieranek z kolorowego papieru,
- wylepianie form kulami zrolowanymi z krepiny,
- prace plastyczne z użyciem różnych materiałów: nawlekanie na nitki koralików, wyszywanki na tekturach z gotowymi otworami,
- wycinanie z papieru wielu kształtów.
3) Ćwiczenia graficzne (dokonywane ręką ustawiona jak do pisania). Podczas tego rodzaju ćwiczeń należy wyrabiać w dziecku nawyk odpowiedniej pozycji jak do nauki pisania, a także prawidłowy uchwyt ołówka:
- zarysowywanie kredkami gotowych konturów,
- odrysowywanie wzorów przy użyciu kalki technicznej.
4) Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania, uwzględniające przede wszystkim kreślenie szlaczków z zachowaniem prawidłowego kierunku.
WSZYSTKIE PODEJMOWANE ĆWICZENIA WYMAGAJĄ SYSTEMATYCZNOŚCI
CZY NASZE DZIECI BĘDĄ CHCIEĆ TO ROBIĆ?

Muszą zrozumieć, że nie ma innej drogi. Tylko trening czyni mistrza.

Jeżeli poradnia wystawi opinie, że należy objąć ucznia zajęciami korekcyjno – kompensacyjnymi to znaczy, że uczeń ma pracować z dwojoną mocą.

Taka opinia nie oznacza dla ucznia taryfy ulgowej. Szkoła ma obowiązek traktować takiego ucznia inaczej niż rówieśników, ale pod warunkiem, że pracuje on nad przezwyciężeniem swoich trudności.

Jeżeli tego nie będzie robił to decyzja poradni o wydłużonym czasie pracy na sprawdzianach nic nie da. Uczeń niebardzo umie z tego skorzystać.

Jednak mimo wszystko należy uważać, aby nie dopuścić do zniechęcenia. Nie jest to łatwe. Uczeń ma trudności, nie chce ćwiczyć, rodzicom brak cierpliwości, nauczyciel musi realizować program, rówieśnicy często sprawiają przykrość.
Rodzice zachęcając dziecko do czytania niech proszą go o przeczytanie przepisu na sałatkę, na upieczenie ciasta. Niech dziecko czyta jak obsługiwać sprzęt gospodarstwa domowego. Uczeń chętniej będzie czytał niż kolejną kartkę z książki.
Zajęcia korekcyjno – kompensacyjne mogą pomóc uczniowi wierzyć we własne siły, uwierzyć w to, że coś umie. Ma możliwość wykazać się w tempie stosownym do swoich możliwości. Na zajęciach tych uczniowie nie są oceniani stopniami szkolnymi. Mogą pobudzić motywację do nauki.
Czego Państwu i sobie życzę.
SKALA RYZYKA DYSLEKSJI- oprac. Marta Bogdanowicz

SRD zawiera 21 stwierdzeń, które należy ocenić według skali 4-stopniowej. Cyfry na skali wskazują brak występowania symptomów ryzyka dysleksji (1 pkt) lub na stopień ich nasilenia (2-3-4 pkt). Zakreślając cyfry, zaznaczamy, że dany symptom:
1-------------------------2---------------------------3---------------------------4
NIGDY CZASEM CZĘSTO ZAWSZE
nie występuje występuje występuje występuje

1 Dziecko ma trudności z zapamiętaniem wszystkich liter. 1 2 3 4
2 Dziecko ma trudności z posługiwaniem się nożyczkami. 1 2 3 4
3 Dziecko ma wadę wymowy. 1 2 3 4
4 Dziecko jest mało sprawne ruchowo: słabo biega, skacze, źle jeździ na rowerze, hulajnodze. 1 2 3 4
5 Dziecko pisze litery i cyfry zwierciadlanie lub odwzorowuje wyrazy przez zapisywanie ich od strony prawej do lewej. 1 2 3 4
6 Dziecko przekręca słowa (np. mówi traktor), zmienia przedrostki w wyrazach (np. zauczyć się), myli wyrazy o podobnym brzmieniu. 1 2 3 4
7 Dziecko nie umie odróżnić głosek o podobnym brzmieniu (np. g-k, z-s), dlatego nie dostrzega różnic w parach wyrazów, takich jak góra- kura, koza- kosa. 1 2 3 4
8 Dziecko ma problem z budowaniem poprawnych wypowiedzi (zmienia szyk wyrazów w zdaniu lub używa nieprawidłowych form gramatycznych) 1 2 3 4
9 Dziecko niechętnie bawi się układankami, klockami Lego, puzzlami lub nie umie układać ich według wzoru (tworzy tylko własne kompozycje). 1 2 3 4
10 Dziecko niechętnie uczestniczy w zabawach ruchowych. 1 2 3 4
11 Dziecko ma problem z odróżnianiem i zapamiętaniem liter o kształtach identycznych, lecz inaczej położonych w przestrzeni (b-p-g-d). 1 2 3 4
12 Dziecko niechętnie rysuje, pomimo że jest do tego zachęcane, np. przez rodziców. 1 2 3 4
13 Dziecko ma trudności z pamięciowym odtwarzaniem materiału uszeregowanego w sekwencje (np. nazwy pory dnia i posiłków, dni tygodnia, pór roku, szeregów 4-cyfrowych). 1 2 3 4
14 Dziecko ma trudności z koncentracją uwagi, łatwo się rozprasza. 1 2 3 4
15 Dziecko źle funkcjonuje na zajęciach fizycznych (np. podczas gry w piłkę, wykonywania układów gimnastycznych, ćwiczeń równoważnych, takich jak chodzenie po linii, stanie na jednej nodze). 1 2 3 4
16 Dziecko ma trudności z odróżnianiem i zapamiętaniem liter o podobnych kształtach (np. m-n, l-t-ł). 1 2 3 4
17 Dziecko ma trudności z wyróżnianiem głosek w słowach (np. nos= n-o-s). 1 2 3 4
18 Dziecko ma problemy z odtwarzaniem szlaczków i figur geometrycznych (przerysowaniem rombu ze wzoru). 1 2 3 4
19 Dziecko ma trudności z łączeniem głosek w słowo (o-k-o = oko). 1 2 3 4
20 Dziecko ma problemy z zawiązywaniem sznurowadeł, zapinaniem guzików, wiązaniem kokardek oraz wykonywaniem innych czynności samoobsługowych. 1 2 3 4
21 Dziecko ma trudności z dokładnym zapamiętaniem krótkich wierszyków
i piosenek oraz rozpoznawaniem i tworzeniem rymów. 1 2 3 4

Normy:
Do 30 pkt – brak ryzyka
31- 42- wynik przeciętny- niskie ryzyko dysleksji
43- 60- znaczny stopień ryzyka
61- 84- wysoki stopień ryzyka

Tłumacz strony
Losowa fotografia
Projekty Unijne









Polecamy
Parafia Jawornik
Ochotnicza Straż Pożarna w Jaworniku
Zespół Szkół w Połomi
Strona o wsi Połomia.
Szkoła Podstawowa w Bliziance.
Logowanie
Nazwa użytkownika

Hasło



Nie możesz się zalogować?
Poproś o nowe hasło